Njohje me sunnetin e Pejgamberit [s.a.v.s]

Sunneti është baza e dytë e fesë, që rradhitët mënjeherë pas Kur'anit. Është shpallja me të cilën erdhi i Dërguari i All-llahut [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] dhe na la mes nesh atë dhe Kur'anin, që të kapemi fort për to e t'i pasojmë ashtu që ta trasojmë rrugën e drejtë, e cila na çon në xhenetët e larta - me ndihmë të All-llahut [subhanehu ve teala].

        Andaj, është obligim për secilin musliman që ta njohë sunnetin e Pejgamberit [sal-lallahu alejhi ve sel-lem], ta mësojë atë, të ndajë një interesim të veçantë për te sepse vetëm me praktimin e sunnetit të Pejgamberit [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] arrihet kënaqësia e Zotit tonë, All-llahut të madhëruar, ashtu siç thotë Ai:

قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ، وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ، قُلْ أَطِيعُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ، فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ الْكَافِرِينَ

        31 "Thuaj (O Muhammed): “Nëse vërtet e doni Allahun, atëherë më ndiqni mua (pranoni Islamin, ndiqni Kur’anin dhe Sunetin),  Allahu do t’ju dojë ju dhe do t’ju falë juve gjynahet tuaja. Dhe Allahu është gjithnjë Falës i Madh, Mëshirëplotë.”
         32 Thuaj: “Bindjuni Allahut dhe të Dërguarit (Muhammedit a.s.).” Por në qoftë se ata shmangen, atëherë Allahu nuk i do mohuesit.”  [Ali Imran, 31-32]

         Sunnet në kuptimin gjuhësor do të thotë rrugë, traditë, qoftë e lavdëruar apo e shëmtuar.

         Krahas sunnetit përdorët edhe fjala "Hadith", që do të thotë fjalë apo lajm.

         Gjithashtu përdorët edhe fjala "Ether", që do të thotë gjurmë.

         Sunnet në kuptimin terminologjik:

        Dijetarët Islam e kanë njohur sunnetin në mënyra të ndryshme, varësisht nga këndveshtrimi i shkencave islame, që të gjitha me kuptim të afërt.

         Mirëpo, ne do të cekim vetëm rregullin e muhadithëve (dijetarëve të hadithit) ngase është më përmbledhës:

         "Sunet është çdo gjë që është transmetuar nga Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] (përmes transmetuesve të pranuar) nga fjalët që i ka thënë, apo veprave që i ka punuar, apo pelqimeve që i ka shprehur për ndonjë çështje, apo virtytet e tija, apo levizjet e tija qoftë zgjuar apo në gjumë."

        Nga rregulli që u cek na bëhët e ditur se sunneti është shumë mënyrash.

        Pra, sunneti mund të jetë fjalë e Pejgamberit [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] apo siç i thojnë dijetarët "Sunetu Kavlijeh"-Sunnet i thënur me fjalë.

        Sunnetët e thënura me fjalë mund të jenë urdhëra obliguese (vaxhib), mund të jenë udhëzime për veprat që kanë mirësi të shumta por nuk janë obligim (sunnet) mund të jenë udhëzime në vepra të mira, por që nuk janë të obliguara (mustehab), mund të jenë ndalesa nga veprat e urrejtura (mekruh) apo nga veprat që janë të ndaluara (haram).

        Sunnetët janë edhe nga veprat që i ka vepruar Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] dhe që jemi të obliguar t'i pasojmë ato. Siç janë: Forma e Namazit të Pejgamberit [sal-lallahu alejhi ve sel-lem], kryerja e haxhit, etj.

        Gjithashtu, nga sunnetet e Pejgamberit [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] është që ai ta ketë pelqyer një vepër. Pra, një vepër e cila është e vepruar nga ndonjë Sahabij (shok i Pejgamberit [sal-lallahu alejhi ve sel-lem]) dhe këtë vepër e ka pelqyer Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] konsiderohet nga sunnetët e tija. Nuk është kusht që vepra të jetë kryer në prezencë të Pejgamberit [sal-lallahu alejhi ve sel-lem]. Mjafton që ai të ketë qënë në dituri për vepren.

        Pelqimi i Pejgamberit [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] për vepren e kryer mund të ketë qënë pelqim i përkrahur me fjalë apo më heshtje.

        Ka mundësi të pyes dikush e të thotë: Si ka mundësi që nje vepër të jetë sunnet i Pejgamberit [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] dhe mos të jetë e urdhëruar apo e vepruar nga ai?!

        I përgjigjemi: Mjafton pelqimi dhe përkrahja e Pejgamberit [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] për një vepër të bëhët sunnet i tij edhe nëse nuk është urdhëruar apo vepruar nga ai, [sal-lallahu alejhi ve sel-lem]. Sepse dihet se Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] nuk e përkrah e as e pelqen një vepër që nuk është në ujdi me sheriatin e All-llahut të Madhëruar. E po ta pëlqej Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] një vepër atëherë kuptohet se vepra e punuar nga dikush tjetër është ne ujdi më parimet e Islamit.

        Nganjëherë sunnet i thuhet edhe veprës, që e ka punuar ndonjë sahabij i Pejgamberit [sal-lallahu alejhi ve sel-lem].

        Thotë Imam Esh-Shatibij: "Sunnet i thuhet edhe vepres që e ka vepruar ndonjë shok i Pejgamberit [sal-lallahu alejhi ve sel-lem], qoftë kjo vepër në Kur'an apo jo. Mirëpo, ai këtë vepër sigurisht që e ka vepruar duke e pasuar Pejgamberin [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] që ata e kanë ditur e nëve nuk na ka arritur, apo mund të jetë ixhdihad (vendim i njëzëshëm) nga ata apo nga Hulefau Rashidin (udhëheqësat e drejtë: Ebu Bekri, Omeri, Othmani dhe Aliu, Allahu qoftë i kënaqur me të gjithë!). Sepse Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] ka thënë: "Pasoni sunnetin tim dhe sunnetin e Hulefau Rrashidinëve të udhëzuar!" [El-Muvafekat

        Gjithashtu sunnet përdorët si term kundër bidatit.

        Lusim All-llahun e Fuqishëm që të na bëjë të mundur ta njohim sunnetin e Pejgamberit [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] dhe ta pasojmë atë dhe të na bashkojë me te në Ditën e Gjykimit!