Pasimi i sunnetit i Pejgamberit [s.a.v.s]

Thotë Allahu [subhanehu ve teala]: "Dhe ndiqne rrugën e tij (Pejgamberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem) që të gjeni të vërtetën" [El-A'raf, 158]
        "O ithtarë të librit, juve ju erdhi i dërguari Jonë që ju sqaron shumë nga ajo që fshihnit prej librit, e për shumë nuk jep sqarime. Juve ju erdhi erdhi nga All-llahu dritë, dhe libër i qartë. All-llahu e vë me atë (me Kur'anin) në rrugët e shpëtimit atë që ndjek kënaqësinë e tij dhe me ndihmën e Tij i nxjerr ata prej errësirave në dritë dhe i udhëzon në një rrugë që është e drejtë." [El-Maide, 15-16]
 

        Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve sel-lem thotë: "Kush vepron një vepër që nuk është prej nesh nuk i pranohet."
        Ibën Mesudi [radijallahu anhu] thotë: "Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve sel-lem e vizatoi një vijë e pastaj tha: Kjo është rruga e drejtë e Allahut, pastaj i vizatoi disa të tjera në të djathtën dhe në të majtën e tij e pastaj tha: Nuk ka asnjë prej tyre rrugeve përveç se në të është nga një shejtan, i cili thërret në te, pastaj lexoi fjalën e Allahut: "Dhe se kjo është rruga (feja) Ime e drejtë (që e caktova për ju), pra përmbajuni kësaj, e mos ndiqni rrugë të tjera e t'ju ndajnë nga rruga e Tij. Këto janë porositë e Tij për ju, ashtu që të ruheni." (El-Enam, 153) 
        Fudajl ibën Ijadi për fjalën e Allahut [subhanehu ve teala]: "…për t'ju sprovuar se cili prej jush është më vepër mirë". Thotë për këtë ajet: Cili prej jush është më i sinqertë në vepra dhe vepron më saktësisht në to. I thanë: E cila është vepra më e sinqerë dhe më e saktë? Tha: Nëse puna është e sinqertë mirëpo nuk është e saktë nuk i pranohet dhe poashtu anasjelltas. Vepra pranohet atëherë kur të jetë e sinqertë dhe e saktë. Pra, e sinqertë është atëherë kur të jetë për hirë të Allahut xh.sh., kurse e saktë është atëherë kur bëhet sipas sunetit të Pejgamberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem.
        Transmetohet nga Enes bin Maliku [radijallahu anhu] se Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve sel-lem ka thënë: "Kush refuzon diçka nga suneti im nuk është prej meje."
        Ka thënë ibën Kajjimi (Allahu e mëshiroftë): Xhunejdh bin Muhamedi thotë: "Të gjitha rrugët për të arritur tek Allahu xh.sh. janë të mbyllura përveç rruga e Pejgamberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem sepse Allahu xh.sh thotë: Pasha Madhërinë dhe Krenarinë Time, nese më vini prej të gjitha rrugëve dhe kërkoni nga çdo derë që tua çeli nuk ua çeli atyre përderisa të hynë pas teje." 
        Transmetohet nga Abdullah ibën Mesudi [radijallahu anhu] se Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve sel-lem ka thënë: "Unë do t'ju tuboj rreth meje pranë Havdit (lumit Kevther) e disa prej jush do të refuzohen, shtyhen nga melaiket e unë do të them: O Zot ata janë shokët (populli) e mi! Atëherë Allahu thotë: Ti nuk e dinë se çfarë kanë bërë pas teje, e pastaj Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve sel-lem do t'u thotë: Largë nga ata… largë nga ata që ndërruan pas meje."
        Omer bin Abduazizi, kur njerëzit e besatuan atë u ngrit në Minber (hutbe) dhe tha: O ju njerëz, nuk ka Pejgamber tjetër pas Muhamedit sal-lallahu alejhi ve sel-lem e as libër tjetër pas Kur'anit, e as sunet tjetër pas sunetit të Pejgamberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem, e as pas këtij ummeti nuk ka ummet tjetër, e lejuar është ajo që e ka lejuar Allahu për mes të Dërguarit të Tij deri në Ditën e Gjykimit dhe e ndaluar është ajo që e ka ndaluar Allahu xh.sh për mes të Dërguarit të Tij deri në Ditën e Gjykimit. E unë nuk jam prej atyre që shpikin në fe por jam prej pasuesëve të sunetiti të Pejgamberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem.
        Sufjan Eth-thevriu i thotë Jusuf bin Esabitit duke e këshilluar: O Jusuf, nëse në lindje e takon një njeri e që është pasues i sunetit dërgoi atij selam, e nëse e mbërrin një tjetër në perëndim e që është pasues i sunet gjithashtu dërgoi atij selam, se veç janë pakuar dijetarët e sunetit dhe xhematit.
        Thotë Ubej bin Ka'bi (kënaqësia e Allahut qoftë mbi të): Ju porosisë që t'i përmbaheni librit të Allahut dhe sunetit të Pejgamberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem se ai i cili i përmbahet këtyre dyjave kur e përmend Allahun i rrjedhin sytë lotë nga frika prej Tij dhe nuk e prek atë zjarri asnjëherë. Me të vërtetë mangësia në rrugën e Allahut dhe sunetit është më e mirë se sa mospajtimi në çështjet e Ku'anit dhe Sunetit.
        Omer El-Faruku [radijallahu anhu] është ai sahabij, i cili shkon tek guri i zi (në Qabe) e puthë atë dhe i thotë: "Unë e di se ti je gurë nuk ka dëm e as dobi prej teje. E sikur unë të mos e kisha parë Pejgamberin sal-lallahu alejhi ve sel-lem duke të puthur nuk të kisha puthur. Pastaj tha: Kujdesë nga pasuesit e mendjes sepse ata janë armiqët e sunetit të Pejgamberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem. Iu janë dhënë atyre hadithe që t'i mësojnë e i thanë ato me mendje atëherë, humbën ata dhe i humbën të tjerët.
        Aliu [radijallahu anhu] thotë: "Sikur të kishte qenë feja me hamendje atëherë ishte dashur që mes'hu të jetë ndër meste e jo mbi to.
        Shokët e Pejgamberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem e kanë ruajtur sunetin e tij më së miri dhe poashtu janë ruajtur nga bidatet (risitë në fe) me një ruajtje mjaftë të madhe.
        Ebu Bekr Es-sidiku [radijallahu anhu] u frikësonte për vetvetën e tij dhe për imanin e tij, iman i cili nëse matej me imanin e popullit do të vinte më rëndë, nëse e ka lënë ndonjë vepër, të cilën e ka vepruar Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve sel-lem.
        Gjithashtu thotë: "Nuk jam lënës i asnjë vepre, të cilën e ka vepruar Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve sel-lem, dhe unë frikësohem se mos po lë diçka nga suneti i Pejgamberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem apo po shtojë diçka në të."
        Abdullah bin Mesudi [radijallahu anhu] thotë: "Kush është prej jush pasues atëherë le t'i pason ata, të cilët kanë vdekur, sepse të gjallit nuk i besohet sprovimi (d.m.th. mundet të humbë nga rruga e Allahut), e ata të vdekurit janë shokët e Pejgamberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem, që zemrat e tyre kanë qenë më të pastërtat, kanë qenë më të diturit dhe më të paktit që e kanë tepruar në gjëra d.m.th. kanë qenë mesatarë. Allahu i ka zgjedhur ata për shoqërimin e të Dërguarit të Tij sal-lallahu alejhi ve sel-lem, qëndrues të vërtetë në fenë e Tij, e kanë njohur të vërtetën dhe janë kapur për fenë e tyre, pra ata janë në udhëzimin e drejtë.